روی عنصری است که در مقادیر کم و حیاتی برای گیاه لازم است تا اجازه فعالیتهای فیزیولوژیک را به گیاه داده و این فعالیت ها نقش مهمی در فرآیندهای فتوسنتز و تشکیل قند، سنتز پروتیین، حاصلخیزی و رشد و مقاومت در برابر بیماری دارند. هنگامیکه کمبود روی رخ میدهد این فعالیتهای فیزیولوژیک تضعیف شده و سلامت و حاصلخیزی گیاه بسیار تحت تاًثیر قرار میگیرد که باعث افت محصول و پایین آمدن کیفیت آن میشود. ذرت، برنج، حبوبات، مرکبات و درختان میوه بخصوص انگور بیشترین عکس العمل را نسبت به کمبود روی از خود نشان می دهند. هویج، گیاهان علوفه ای و جو مقاومترین گیاهان در برابر کمبود روی هستند.
*افزایش تولید هورمون اکسین و مقابله با پیری زودرس
*افزایش گلدهی و تولید میوه
*جلوگیری از ریزش گل
*موثر در سنتز اسيدهاي نوكلئيك
عناصرریزمغذی | روی | گوگرد |
درصد | ۳۴% | ۱۸% |
نوع گیاه | محلولپاشی | آب آبیاری |
درختان میوه | پس از هرس – بهار پس از ریزش گلها | زمستان |
۲- ۵ در هزار هر ۱۵ روز یکبار | ۳۰۰-۲۰۰ گرم برای هر درخت | |
زراعت | یکماه پس از کشت تا رفع علائم کمبود | قبل از کاشت همراه با سایر کودها |
۲-۳ در هزار هر ۲۰ روز یکبار | ۸۰-۴۰ کیلو در هکتار |
-توصیه های فوق کلی بوده و میزان دقیق مصرف بسته به نوع و سن گیاه میباشد
-کمبود عناصر (براساس آزمون خاک و برق) و شرایط محیطی با مشورت متخصص کشاورزی میباشد
-آزمایش در سطح محدود قبل از مصرف توصیه میگردد
-با هیچ کود و سمی مخلوط نگردد